35 سال پیش، در چنین روزهایی، تعدادی از بهترین فرزندان کشورمان قربانی خیانت و عناد عناصر نفوذی گروهکی شدند که ادعای «خَلقی» بودن می‌کردند. کسانی که چندی بعد با حضور در پادگان‌های نظامی و مراکز اطلاعاتی رژیم بعثی عراق، پرده از ماهیت واقعی برداشتند. عناصر وابسته به این گروه، طی سال‌های بعد به کرات ضربات نفاق‌آلود خود را به مردم کشورمان زدند و به دفعات تعداد زیادی از شهروندان و مسئولین را قربانی توطئه خود کردند.
سازمان منافقین چند سالی است تلاش دارد از طریق رایزنی و لابی‌گری در سطوح سیاسی غرب، حامیانی را برای خود دست و پا کند تا از آن به عنوان اهرم فشاری علیه ایران استفاده کند و در عین حال بتواند مجموعه عناصر تحت انقیاد خود را همچنان در کنترل داشته باشد. یکی از بارزترین نمودهای لابی‌گری این گروهک را می‌توان در کنگره آمریکا یافت. جایی که طی سال‌های اخیر شاهد تصویب لوایح، قطعنامه‌ها و ایراد سخنرانی‌هایی در حمایت از منافقین و علیه جمهوری اسلامی بوده‌ایم.
برای نمونه، چند روز پیش از آغاز سال نوی هجری شمسی و انتشار پیام نوروزی باراک اوباما، تعدادی از اعضای ارشد کنگره آمریکا در ادامه اقدامات پیشین خود، پیش‌نویس قطعنامه‌ای را در حمایت از سازمان منافقین (مجاهدین خلق) به مجلس نمایندگان آمریکا ارائه کردند.
پیش‌نویس این قطعنامه از سوی تِد پو، عضو منتخب جمهوری‌خواه مجلس نمایندگان آمریکا از حوزه انتخاباتی دوم ایالت تگزاس و سه تن از همقطارانش به نامهای برایان هیگینز، آلبیو سیرز و براد شرمن در تاریخ 17 مارس 2016 (27 اسفند 1395) تحت عنوان «تأمین ایمنی و امنیت افراد مستقر در کمپ لیبرتی/حریه در عراق» به این مجلس ارائه شد.
از زمان ارائه پیش‌نویس این قطعنامه تا زمان تصویب آن در چهارشنبه گذشته، تعداد نمایندگان حامی آن به 64 تن افزایش یافته است که از آن جمله می‌توان به اِد رویس، رئیس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان آمریکا اشاره کرد.
از جمله نکات جالب در متن پیشنهادی این قطعنامه تأکید مکرر بر این موضوع است که اعضای این سازمان تروریستی اموال و دارایی‌های با ارزشی را پیشتر در کمپ اشرف برجای گذاشته و به آندسترسی ندارند و از دولت ایالات متحده خواسته شده است تا با همکاری دولت عراق تمامی تلاش خود را به کار ببرد تا اعضای این سازمان به این اموال دسترسی یابند.
همچنین در متن این قطعنامه به صراحت عنوان شده است که اعضای این سازمان اطلاعات باارزشی را از تلاش‌های ایران در زمینه هسته‌ای و حمایت تهران از «گروه‌های شبه‌نظامی» {حشد الشعبی یا نیروهای داوطلب مردمی} در عراقبه طرف آمریکایی ارائه کرده‌اند.
بررسی سوابق لوایح و اقدامات اعضای کنگره آمریکا می‌دهد که اعضای آن از اوایل سال 2011 میلادی، و بر مبنای اقداماتی که برخی کشورهای اروپایی اتخاذ کرده بودند، تلاش‌هایی را برای حمایت علنی از این سازمان تروریستی در پیش گرفتند. نقطه عطف این تلاش‌ها ارائه قطعنامه‌ای پیشنهادی از سوی تِد پو و 9 تن از همتایانش به مجلس نمایندگان آمریکا در ژانویه 2011 بود که در آن از وزارت خارجه این کشور درخواست شده بود که سازمان منافقین از فهرست گروه‌های تروریستی خارج شود. در متن پیشنهادی این قطعنامه هم بر اهمیت اطلاعات ارائه شده از سوی این سازمان در افشای «تهدیدات و خطرات» برخواسته از «مداخلات تروریستی ایران در عراق» و برنامه هسته‌ای ایران تأکید شده بود و طی مدت زمانی که این قطعنامه در مجلس نمایندگان آمریکا مورد بحث و بررسی قرار داشت، تعداد حامیان آن به 98 تن افزایش یافت.
به غیر از این دو سند که یکی به ابتدای سال 2011 و دیگری به حدود دو ماه پیش مربوط است، دو قطعنامه {اینجا} و {اینجا} و یک لایحه {اینجا} دیگر نیز به طور اختصاصی در حمایت از سازمان منافقین به مجلس نماینگان آمریکا ارائه شده است.
در بررسی این اسناد مشاهده می‌شود که نام چند عضو مجلس نمایندگان آمریکا در هنگام حمایت از سازمان منافقین بسامد بیشتری دارد. تِد پو (Ted Poe) یکی از این افراد است که نام وی را می‌توان در صدر بسیاری از قطعنامه‌ها و سخنرانی‌هایی {اینجا}، {اینجا}، {اینجا} و {اینجا} که رویکرد حمایت‌گرانه‌ای از منافقین دارند، یافت. وی در حال حاضر رئیس «کمیته فرعی تروریسم، عدم اشاعه و تجارت» در «کمیته روابط خارجی» مجلس نمایندگان آمریکا است. همان کمیته‌ای که سال گذشته در نشست استماع خود با عنوان «داعش: تعریف و تحدید دشمن» از مریم رجوی برای سخنرانی از طریق ویدئو کنفرانس و ادای توضیحات دعوت کرد و او را مورد تمجید قرار داد.
تِد پو همچنین در سخنرانی اخیر خود در صحن مجلس نمایندگان آمریکا در حمایت از سازمان منافقین، از اینکه ایالات متحده برای «خارج کردن مجاهدین خلق از عراق کار کافی انجام نداده» است شدیدا ابراز نگرانی کرده است. وی در این سخنرانی تأکید کرده است که «مجاهدین خلق اطلاعات پر ارزشی درباره برنامه هسته‌ای ایران به ما داده‌اند و تنها خواستار آزادی» هستند. وی در یک سخنرانی دیگر، ویژگی بارز ایران گروه را مخالفت آن با رهبر عالی ایران توصیف کرده و به همین دلیل خواهان حمایت از آنها شده است؛ در موردی دیگر نیز آنها را یک گروه مخالف توصیف کرد که خواهان آزادی برای مردم ایران هستند و یا با اشاره به گلوله‌باران کمپ لیبرتی اعلام کرده بود که «برای همگان باید روشن شده باشد که در حال حاضر برای ایمن نگه داشتن این "پناهجویان" دولت عراق غیرقابل اعتماد است».
دانا روهرباخر (Dana Rohrabacher) عضو مجلس نمایندگان آمریکا از حوزه 43ام انتخاباتی کالیفرنیا نیز یکی دیگر از حامیان اصلی سازمان منافقین است. در نشست اخیر کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان آمریکا که روز چهارشنبه گذشته برگزار شد، وی حمایت از افراد مستقر در کمپ لیبرتی راموجب «حفظ حیثیت و اعتبار» ایالات متحده توصیف کرد. به گفته وی «این یک نشانه سیاه برای کشور ما است که برای دفعات متعدد نتوانیم نتوانیم در کنار کسانی بایستیم که در کنار ما ایستادند». در طی این نشست بود که اعضای کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان آمریکا به اتفاق آرا قطعنامه‌ای در حمایت از منافقین به تصویب رساندند که در آن از دولت آمریکا خواسته شده است تا با همکاری دولت عراق از تأمین امنیت کمپ لیبرتی (محل استقرار منافقین) اطمینان حاصل شود.
روهرباخر پیشتر به همراه 15 عضو مجلس نمایندگان آمریکا نیز با ارائه لایحه‌ای خواهان حمایت از سازمان منافقین و پذیرش اعضای آن به عنوان «پناهجو» در ایالات متحده شده بود. وی قبلا و در سال 2013 با حضور در پاریس با تعدادی از رهبران سازمان منافقین دیدار کرده و خواهان انتقال سریع اعضای سازمان منافقین در عراق به یک جای امن شده بود.
به غیر از مجلس نمایندگان آمریکا، دو تن از سناتورهای آمریکا به نام روی بلونت و جین شاهین نیز در ژوئن سال گذشته لایحه‌ای را برای «تأمین ایمنی و امنیت نارضیان ایرانی مستقر عراق» به سنای این کشور ارائه کردند. هدف این لایحه الزام وزارت خارجه آمریکا به انجام یک ارزیابی درباره این موضوع است که آیا دولت عراق اقداماتی کافی را برای تأمین ایمنی و امنیت نارضیان مستقر در کمپ لیبرتی انجام داده است یا خیر.
به غیر از لوایحی و قطعنامه‌هایی که به طور خاص و برای حمایت از سازمان منافقین در مجلسین آمریکا مطرح شده است، اعضای کنگره در موارد متعددی طی نطق‌های پیش از دستور خود، از اعضای این سازمان حمایت کرده‌اند.
برای نمونه، سناتور تام تیلیس، در سخنرانی خود در صحن سنا به تاریخ 10 دسامبر سال 2015، از منافقین با عنوان «دوستان ما» نام برده و بر تمایل کنگره برای اسکان آنها در کشوری خارج از عراق تأکید کرده است و یا در جایی دیگر از سخنرانی خود عنوان کرده است که در کمپ لیبرتی حدود 2000 نفر حضور دارند که «برای آزادی مبارزه می‌کنند».
تام مکل‌کلینکر، عضو منتخب مجلس نمایندگان آمریکا از ایالت کالیفرنیا نیز در سخنرانی خود به تاریخ 24 ژوئن 2015، با اعلام اینکه حدود 2500 ایرانی (عضو سازمان منافقین) «در کمپ لیبرتی به دام افتاده‌اند»، گفت که دولت ما (آمریکا) از طریق ارتش خود به صورت مکتوب وعده حمایت از آنها را داده است. و یا تام کاتن که در سال 2013، عضو مجلس نمایندگان آمریکا بوده است در سخنرانی خودبه تاریخ 6 مارس 2013، حمله خمپاره‌ای به کمپ لیبریتی را به شدت محکوم کرد. سناتور تِد پو در تاریخ 6 مارس 2012 نیز در سخنانی در مجلس نمایندگان آمریکا خواستار خارج شدن سازمان منافقین از فهرست گروه‌های تروریستی خارجی وزارت خارجه این کشور شد . این در حالی است که وی حدود یکسال پیش از آن نیز در تاریخ 15 جولای سال 2011، در یک سخنرانی دیگر در صحن مجلس نمایندگان آمریکا خواستار حذف این سازمان از فهرست سازمان‌های تروریستی شده بود.
در نمونه‌ای دیگر نیز آلبیو سیرس، در سخنانی در مجلس نمایندگان آمریکا به تاریخ 18 آوریل سال 2012، خواهان حذف نام سازمان منافقین از فهرست گروه‌های تروریستی شده بود. وی چند ماه بعدتر نیز در تاریخ 20 سپتامبر 2012، در سخنانی از هیلاری کلینتون، وزیر خارجه آمریکا خواست تا دولت عراق را به انجام تعهدات خود برای حفاظت از ناراضیان ایرانی ساکن در کمپ‌های اشرف و لیبرتی وادارد. جودی چو دیگر عضو مجلس نمایندگان آمریکا نیز در تاریخ 5 اکتبر سال 2011، خواهانچنین اقدامی شده بود.
به غیر از موارد ذکر شده در بخش‌های قبلی که به طور خاص به حمایت‌ها و پشتیبانی‌ها از سازمان منافقین مرتبط بودند، در تعدادی دیگر از اسناد و لوایحی که در کنگره آمریکا مطرح شده‌اند نیز می‌توان ردپاهایی را از لابی‌گری‌های سازمان منافقین یافت، جایی که در بین صدها بخش و بند، یک بند به طور ویژه به موضوع حمایت از اعضای این سازمان اختصاص یافته است.
برای نمونه، سناتور پاتریک لِهی در تاریخ 19 ژوئن 2014 در متن پیشنهادی «قانون تخصیص بودجه وزارت خارجه، عملیات خارجی و برنامه‌های مرتبط سال 2015»، در بند ششم از بخش مرتبط با عراق، این متن را درج کرده است که «که طی حداکثر 90 روز از تصویب این قانون، وزارت خارجه پس از مشورت با دیگر نهادهای دولتی ایالات متحده، گزارشی تفصیلی را از اقدامات اتخاذ شده توسط ایالات متحده برای رسیدگی به مخمصه‌های ناراضیان ایرانی مستقر در کمپ لیبرتی/حریه، از جمله موضوع اسکان دوباره آنها، به کمیته‌های مرتبط کنگره ارائه کند».
همچنین در «قانون تخصیص بودجه تکمیلی سال 2015» پیشنهادی از سوی دانا کریستنسن - عضو منتخب مجلس نمایندگان آمریکا از جزایر ویرجین - که نهایتا پس از تصویب در تاریخ 16 دسامبر سال 2014 به امضای باراک اوباما رسیده است، در بخش مرتبط با عراق نیز بند مشابهی آمده است که براساس آن «طی حداکثر 90 روز از تصویب این قانون، وزارت خارجه پس از مشورت با دیگر نهادهای دولتی ایالات متحده، گزارشی تفصیلی را از اقدامات اتخاذ شده توسط ایالات متحده برای رسیدگی به مخمصه‌های ناراضیان ایرانی مستقر در کمپ لیبرتی/حریه، از جمله موضوع اسکان دوباره آنها، به کمیته‌های مرتبط کنگره ارائه کند».
یا در «قانون تخصیص بودجه دفاع ملی سال 2016» که پس از تصویب در تاریخ 25 نوامبر سال 2015 به امضای رئیس جمهوری آمریکا رسیده است، در بخش 1227، درخصوص نظر کنگره درباره امنیت و حفاظت از نارضیان ایرانی مستقر در کمپ لیبرتی در عراق آمده است: «کنگره بر این نظر است که ایالات متحده بایستی: براساس توافقات بین‌المللی اقداماتی فوری و مناسب را برای بهبود امنیت فیزیکی و حفاظت از ساکنان کمپ لیبرتی در عراق اتخاذ کند؛ و با استرداد ساکنان این کمپ به ایران مخالفت کند.
