مفتی آل‌سعود، قاتلان کودکان را «مجاهد» نامید

فتی دربار آل سعود، قاتلان مردم بی‌دفاع یمن را مجاهد و حافظ مرزها توصیف کرد و به آنان اجازۀ روزه‌خواری داد.

به گزارش شبکه خبری العالم، باوجود ادعاهای مکرر تبلیغاتی و رسمی رژیم سعودی مبنی بر کنار گذاشتن طائفه گرایی و زندگی بی دغدغه مردم عربستان، عبدالعزیز آل الشیخ مفتی این کشور عناصر ارتش متجاوز سعودی در مرزهای یمن را به عنوان "مجاهد و حافظ مرزهای کشور" توصیف کرد و به آنها اجازه روزه خواری داد.

ناظران این سوال را مطرح می کنند که بر اساس فتوای این روحانی وهابی اگر مرزهای عربستان با یمن مرزهای اسلام به شمار می رود و افراد مهاجم به غیرنظامیان یمن " مرزداران اسلام و مجاهد " هستند پس بدین ترتیب مردم یمن که در برابر تجاوز وحشیانه رژیم سعودی - که تفاوتی میان مسجد و مدرسه و بیمارستان و اردوگاه نظامی قائل نیست- ایستادگی می کنند، خارج از قلمرو اسلام قرار دارد!

مفتیان سعودی به هر آنچه از سوی دیوان پادشاهی سعودی به آن فرمان می یابند، فتوا می دهند. ماموریت آنها این است که به سیاست های رژیم سعودی پوششی از دین ببخشند، حتی اگر مجبور شوند خود را تسلیم صهیونیست ها کنند و نیروهای آمریکایی و غربی وارد شبه جزیره عربستان شوند و روسای جمهور و سران کشورهای اسلامی مخالف رژیم سعودی را متهم به کفر نمایند.

آمریکا: توافق فقط با وجود نظارت بر مراکز هسته ای ایران

 سخنگوی وزارت خارجه آمریکا گفت:در صورت نبود دسترسی لازم به اماکن هسته ای ایران ، توافقی در کار نخواهد بود. 
 
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، جان کربی دراین باره مذاکره کنندگان آمریکایی با در دسترس نبود برخی از سایت های ایران برای بازرسی  موافقت کرده اند ، گفت : بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی لازم است که دسترسی مطلوب داشته باشند و این موضوعی است که مذاکره کنندگان در تلاشند که مطمئن شوند که این دسترسی وجود داشته باشد.  ما گفته ایم که اگر نتوانیم اینگونه دسترسی برای راستی آزمایی را داشته باشیم آنگاه توافقی درکار نخواهد بود. 
 
وی در پاسخ به این سوال که حیدر العبادی نخست وزیر عراق در سفر اخیرش به تهران به دنبال متقاعد کردن مقامات ایران برای ایجاد نوعی سازو کار همکاری بین مستشاران نظامی ارتش ایران با شبه نظامیان عراقی و مستشاران آمریکایی در عراق بوده است،آیا شما از وی خواسته بودید که این سازو کار را از ایرانی های درخواست کند،گفت : من از این که ما اینچنین درخواستی داده باشیم،آگاه نیستم.نخست وزیر عبادی باید خودش درباره مسافرت هایش به کشورهای دیگر و مذاکراتش با مقامات خارجی  صحبت کند. 
 
وی در این باره که واکنش شما به این  سفر چیست ، افزود : عبادی فردی مستقل است .او رهبر یک کشور مستقل است.ایران یک همسایه مهم است که از مرزهایی طولانی با عراق دارد.آنها طولانی ترین مرز را با ایران دارند.ایران معتقد است که منافعی در عراق بر ضد داعش دارد.آنها در رابطه با این منافع به روش خود عمل کرده اند. 
 
کربی ادامه داد ، ما دو موضوع را در این رابطه به طور شفاف اعلام کرده ایم.اول اینکه هرکاری که آنها انجام می دهند،ما نمی خواهیم که این اقدامات آنها سبب شعله ور شدن تنش های فرقه ای شود و دوم اینکه ما نمی خواهیم که به طور مستقیم با ایرانی ها وارد همکاری های نظامی شویم. 
 
سخنگوی وزارت خارجه آمریکا  در پاسخ به این سوال که کمیته روابط خارجی مجلس سنای آمریکا از جان کری وزیر خارجه خواسته است که اگر مذاکرات بیشتر، می تواند به توافق بهتر منجر شود، ضرب الاجل سی ام ژوئن را مورد بازنگری قرار دهد،گفت:من دقیقا همان چیزی را امروز به شما میگویم که دیروز گفتم و آن است که ما هنوز بر روی سی ام ژوئن تمرکز کرده ایم.جان کری هیچ تغییری در این موضوع نداده است و او هنوز خود را متعهد می داند که این توافق تا ضرب الاجل سی ام ژوئن حاصل شود و هیچ تغییری در این موضوع مشاهده نمی شود. 
 
کربی در پاسخ به سوال خبرنگاری که پرسید سناتور کروز از وزارت خارجه به خاطر تاخیر در انتشار گزارش حقوق بشر ایران انتقاد کرده است،گفت:تاخیر در انتشار این گزارش ربطی به مذاکرات با ایران ندارد.ما تاخیر در انتشار چندماهه این گزارش را قبول داریم.ما با تمام قوا بر روی این گزارش کار خواهیم کرد و شما شاهد خواهید بود که این گزارش در آینده نزدیک منتشر خواهد شد.یکی از دلایل تاخیر در انتشار این گزارش به برنامه فشرده جان کری وزیر خارجه مربوط می شود. 
 
وی در ادامه درباره تمدید تحریم های روسیه از طرف اتحادیه اروپا برای شش ماه دیگر گفت:ما از این موضوع استقبال می کنیم.ما بارها درباره تاثیر تحریمها بر اقتصاد روسیه صحبت کرده ایم.این وضعیت می تواند ادامه پیدا کند و ما می توانیم درباره ادامه این وضعیت در آینده وضعیت موجود را بررسی کنیم.روسیه همچنان به خاطر نقض قوانین بین المللی و حاکمیت و تمامیت ارضی اوکراین بهای لازم را پرداخت خواهد کرد.

ایران بعد از شکست اردوغان از اهمیت بیشتری برخوردار می‌شود

اردوغان همواره در انتخابات ترکیه پیروز شده بود و انتظار داشت با پیروزی در انتخابات پارلمانی، راه برای تغییر در نظام سیاسی ترکیه به سود جایگاه وی یعنی ریاست‌جمهوری هموار شود. در همین زمینه، دکتر بهرام امیراحمدیان کارشناس مسائل ترکیه در گفت و گو با تابناک به بررسی پیامدهای انتخابات اخیر ترکیه بر اوضاع داخلی این کشور و همچنین روابط این کشور با ایران پرداخته است.

«دوره اردوغان تمام شده است»؛ این ادعای منتقدان و مخالفان مرد قدرتمندی است که در سیزده سال گذشته همواره در انتخابات ترکیه پیروز شده بود و انتظار داشت با پیروزی در انتخابات پارلمانی روز یکشنبه، راه برای تغییر در نظام سیاسی ترکیه به سود جایگاه وی یعنی ریاست‌جمهوری هموار شود.

به گزارش «تابناک»، هرچند حزب عدالت و توسعه (AKP) به رهبری احمد داوداوغلو، نخست‌وزیر فعلی و وزیر خارجه سابق و معمار سیاست خارجی بلندپروازانه ترکیه در سال‌های اخیر، با وجود کاهش 9 درصدی در میزان آرا و 59 عددی در تعداد کرسی‌های پارلمانی، با کسب حدود 41 درصد آرا و 258 کرسی از 550 کرسی پارلمان بیشترین سهم از پارلمان آینده ترکیه را به دست آورده است، این تعداد کرسی نه تنها با 367 کرسی مورد نیاز برای انجام تغییرات مورد نظر اردوغان بدون نیاز به مراجعه به آرای عمومی و یا 330 کرسی برای تصویب انجام رفراندوم برای انجام تغییرات مورد نظر اردوغان فاصله زیادی دارد، بلکه توانایی حزب عدالت و توسعه برای تشکیل دولت را نیز در هاله‌ای از ابهام فرو برده است.

بنا بر این گزارش، عدالت و توسعه برای رسیدن به اکثریت لازم برای تشکیل دولت آینده، به حداقل هجده رأی دیگر نیاز دارد، ولی مشکل این است که سه حزب دیگر حاضر در پارلمان آینده ترکیه یعنی احزاب جمهوری‌خواه خلق(CHP)، جنبش ملی‌گرا (MHP) و حزب دموکراتیک خلق‌ها(HDP) که به ترتیب 132، 81 و 79 کرسی از پارلمان جدید را به دست آورده‌اند، پیش از انتخابات به هواداران خود وعده داده‌اند ‌با هواداران اردوغان برای تشکیل دولت ائتلاف نخواهند کرد.

اردوغان پیش از انتخابات، از مردم ترکیه خواسته بود با دادن 330 کرسی پارلمان به حزب وی، به این حزب امکان تغییر قانون اساسی را بدهند. تغییرات مورد نظر اردوغان از نظر احزاب مخالف خطرناک و مبدأ خارج شدن سیستم سیاسی ترکیه از تعادل تلقی شد و همه برای ناکام گذاشتن برنامه اردوغان متحد شدند.

هم‌اکنون و پس از روشن شدن انتخابات، نه تنها رقبای اردوغان از شکست طرح‌های اردوغان و پایان رویاهای مستبدانه وی سخن می‌گویند، بلکه نزدیکان اردوغان هم اعتراف کرده‌اند که ترکیه بعد از انتخابات پارلمانی 2015، ترکیه قبل از انتخابات نیست. دولت باغچه‌لی در این مسیر تا آن جا پیش رفته که دو راه ‌پیش پای اردوغان 61 ساله قرار دهد؛ احترام به قانون اساسی ترکیه یا استعفا.

در همین زمینه دکتر بهرام امیراحمدیان، کارشناس مسائل ترکیه در گفت و گو با تابناک به بررسی پیامدهای انتخابات اخیر ترکیه بر اوضاع داخلی این کشور و همچنین روابط این کشور با ایران پرداخته است.

چه شد که حزب عدالت و توسعه در ترکیه بعد از سیزده سال که اکثریت را داشتند، شکست را پذیرفت؟

طبیعی است که هر تشکیلات سیاسی یک دوران برای خودش دارد که اگر بتواند بر اساس برنامه هایی که تنظیم کرده و قول هایی که داده عمل بکند و به آن خواسته های خودش برسد و مردم را راضی نگه دارد، می تواند رأی بیاورد و در سال های متمادی حکومت کند، ولی وقتی در یک نظام پارلمانی حزبی نتواند به وعده های خود عمل کند و برنامه های خودش را با سیاست خارجی مطابقت دهد و رفاه مردم را تأمین کند در انتخابات شکست می خورد.

ترکیه به جهت اینکه پس از بهار عربی خودش را در مسائل مختلف درگیر کرد، توان آن را نداشته است که بتواند به تمام وعده های خودش جامه عمل بپوشاند و نهایتاً ‌ناکام‌ شد. البته رفتار حزب عدالت و توسعه در ‌ترکیه بیشتر ملاک عمل بوده است. عملا دولت اردوغان در چند جبهه داخلی با قضات، نظامیان، کردها درگیر بود. در هر موردی آقای اردوغان می خواست همه این جریانات را کنار بگذارد. حتی در ماجرای پارک گزی که هواداران محیط زیست نسبت به ساخت و سازها در پارک اعتراض داشتند با آنها هم درگیر شد.

بنابراین اردوغان عملکرد درستی نشان نداد و بیشتر نگاه از بالا به پایین به مردم داشت. به همین سبب خیلی از طرفداران خودش را از دست داد.

مسأله کردهای ترکیه در این شکست تأثیر داشته است؟

مسأله کردها بسیار مهم است. آقای اردوغان مقداری از رأی خود را از طریق رأی دهندگان مناطق کرد نشین به دست می‌آورد. وی در انتخابات قبلی به آنجا سفر کرده ‌و ‌قول داده بود ‌زبان کردی را به عنوان زبان اصلی در مدارس تدریس خواهند کرد، ولی بعدا معلوم شد که فقط در مدارس خصوصی اجازه این کار را داده ‌و کردها را محدود کرد. اردوغان در مشارکت دادن کردها در فرایند سیاسی و سهیم کردن آنها در دولت نتوانست موفق شود. به هر حال چون ‌با موانعی زیادی مواجه بود، همه این ها دست به دست هم داد و در نهایت منجر به از دست دادن آرای حزب عدالت و توسعه شد.

آیا اختلاف اردوغان با جریان گولن ربطی به این شکست داشت؟

یکی از دلایل شکست اردوغان اختلاف با جریان فتح الله گولن بود. وی در ابتدا با آنها ائتلاف داشت، ولی در نهایت با آنها در‌گیر شد و  آقای اردوغان نتوانست همه این صحنه ها را بازی گردانی کند و به این روز افتاد که توانست فقط 40 درصد آرا‌ را کسب کند.

تحولات خاورمیانه چه تأثیری در سرنوشت این انتخابات داشت؟

اردوغان در صحنه بین الملل بعد از بهار عربی ترکیه خیلی توانست فعال ما‌یشاء باشد. به نظر من ترکیه در آغاز تحولات منطقه خیلی مطرح بود و مدل هایی که برای تونس، لیبی و مصر ارائه می شد، مدل ترکیه بود، ولی در ‌کشورهای انقلاب زده به جهت نبودن یک تشکیلات سابقه دار سیاسی مثل ترکیه نتوانستند الگو را پیاده سازی کنند؛ بنابراین با شکست و ناکامی روبه‌رو شدند. به خصوص فروپاشی دولت مرسی تأثیر بسزایی داشت. اخوان در مصر خیلی افراط گرایی کردند، در حالی که اگر مثل ترکیه عمل می کردند، می توانستند حکومت کنند ولی انحصار گرایی کردند.

در مورد سوریه طبیعی بود که چون این کشور با ترکیه هم مرز است، ترکیه سعی کند ‌روی براندازی جریانات کردهای سوریه و حکومت بشار سرمایه‌گذاری کند؛ اما شکست خورد. مردم ترکیه مردمی هستند که گرایش مذهبی دارند، بنابراین این باعث شد که مردم از سیاست های ترکیه در منطقه ناراضی باشند.

اختلافات اردوغان با ایران چه تأثیری بر روند گذاشت؟

اخیرا اردوغان موضع تندی علیه ایران به خاطر یمن گرفت. با این حال وی باز هم ناگزیر شد به ایران بیاید. در ترکیه هر دولتی با هر گرایشی سر کار بیاید، روابط ایران و ترکیه به خاطر مسائل همسایگی و مصالح دو کشور روابط خودشان را قطع نکردند و نخواهند کرد، زیرا هر دو کشور به هم نیاز دارند. به نظر من حزب عدالت و توسعه بیش از توان خودشان برای خودشان برنامه تدوین کردند و نتوانستند به اهداف در برنامه سیاست داخلی و هم در خارجی دست پیدا کنند.

البته شاید روابط ایران و ترکیه‌ فراز و نشیب داشته باشد، ولی هیچگاه متنشج نشده ‌که به قطع روابط منجر شود. هر دولتی در ترکیه تشکیل ‌و یا دوباره انتخابات برگزار شود، ایران از اهمیت بیشتری برخوردار خواهد شد. هم ایران و هم ترکیه در این منطقه به هم نیاز دارند. ارتباط ترکیه به آسیای مرکزی از ایران انجام می گیرد. ارتباط ایران با اروپا از طریق ترکیه شکل می گیرد. حمل و نقل و انرژی، این دو کشور به هم وابسته است.

به نظر شما، آینده سیاسی ترکیه به چه وضعیتی درخواهد آمد؟

اگر اردوغان بخواهد دولت تشکیل بدهد باید دولت ائتلافی تشکیل دهد. اعتدال و توسعه 40 درصد آرا‌ را به دست آورده است. ممکن است آن 60 درصد بقیه ائتلاف تشکیل دهند و دولت را ایجاد کنند؛ اما اگر هوادار کردها با عدالت و توسعه ائتلاف کنند، می تواند دولت تشکیل دهند. البته کردها نسبت به ایران نظر مثبت دارند و سمپات ایران خواهند بود. اگر ائتلاف هم شکل نگیرد انتخابات دوباره برگزار خواهد شد.

حضور مشاوران ایرانی در قالب هیئت حوثی ها در کنفرانس ژنو

شاوران ایرانی توصیه هایی را در این نشست به حوثیها ارائه خواهند کرد که نخستین توصیه آنان، ایجاد مانع بر سر راه رسیدن به نتیجه و به درازا کشاندن نشست و سپس به تاخیر انداختن نشست ژنو به نشست ژنو دو خواهد بود.

الشرق الاوسط مدعی شد: حضور مشاوران ایرانی در قالب هیئت حوثی ها در کنفرانس ژنو، جهان را غافلگیر خواهد کرد.

به گزارش «انتخاب»، این روزنامه نوشت: با آغاز شمارش معکوس برای تشکیل نشست ژنو برای بررسی بحران یمن، خبر غافلگیر کننده ای منتشر شده است و آن همراهی مشاوران سیاسی و حقوقی ایرانی با مقامات حوثی در نشست ژنو است. 

الشرق الوسط افزود، مشاوران ایرانی توصیه هایی را در این نشست به حوثیها ارائه خواهند کرد که نخستین توصیه آنان، ایجاد مانع بر سر راه رسیدن به نتیجه و به درازا کشاندن نشست و سپس به تاخیر انداختن نشست ژنو به نشست ژنو دو خواهد بود.

حوثیها پس از مشورت با ایرانیها و روسها، به این نتیجه رسیده اند که باید گفتگوهای سیاسی را تمدید کرد تا در نتیجه نشست دیگری یعنی ژنو دو برگزار شود. 

طرح هفت ماده‌ای عربستان برای خاورمیانه

برای کردها که در سوریه، عراق، ترکیه و ایران پخش شده اند، اوضاع کنونی همانند شرایطی است که چارلز دیکنز درباره انقلاب فرانسه می گوید: «بهار امید و زمستان ناامیدی بود. ما قبل از آن همه چیز داشتیم و هیچ چیز نداشتیم. همه به بهشت می رفتیم یا همه به راه دیگری می رفتیم.» کردستان مستقل پیش از این هیچ وقت به استقلال نزدیک نشده بود، همچنین هیچ وقت پیش از این کردها و رهبرانشان به شکست هم نزدیک نشده بودند.

آن گونه که در خبرها آمده است موفقیت حزب کردی دموکراتیک خلق در انتخابات پارلمانی ترکیه به طور ویژه برآمده از آرای کردهایی است که پیش از این به اردوغان رای می دادند. کردهای ترکیه پیش از این به این دلیل به حزب عدالت و توسعه رای می دادند که وی گفتگوهای صلح با این قوم را آغاز کرده بود. اما شکست آن گفتگوها و انفعال دولت ترکیه در قبال اقدامات داعش در منطقه کوبانی که تحت تسلط کردها است، موجب شد تا بسیاری از کردها به این نکته پی ببرند که رئیس جمهور اردوغان، صادق نیست. نتیجه این شد که کردها دست از حمایت از حزب عدالت و توسعه برداشتند و روی به حزب دموکراتیک خلق آوردند.

اما نکته ای که مهم است و چندان به آن اشاره ای نشده، تمایل عربستان به ایجاد کردستان مستقل است. این خبر را ژنرال سعودی انور ماجد عشقی در نشست مشترک بی سابقه ای که با یک مقام اسرائیلی داشت - یعنی دو دشمن سابق- اعلام کرد. الی لیک در این باره می نویسد: «ژنرال عشقی صحبت هایش را با یک طرح هفت ماده ای برای خاورمیانه به پایان رساند. این طرح شامل تاسیس کردستان مستقل می شود که شامل قلمروهایی که هم اکنون متعلق به عراق، ترکیه و ایران است.»

البته همان طور که در گزارش ها آمده بود مهمترین موضوع مطرح شده میان ژنرال عشقی و دور گولد، مقام اسرائیلی، مسئله ایران بوده است. موضوعی که هر دو مقام با اظهار نگرانی از آن درباره رویکرد ایالات متحده در قبال این کشور هم انتقاد داشته اند.

از زمان به قدرت رسیدن ملک سلمان، سعودی ها رویکرد تاریخی شان در زمینه اتخاد سیاست خارجی محتاطانه را کنار گذاشته شدند و به طور خیره کننده به دنبال عرض اندام در منطقه رفته اند. حمایت از چنین جمهوری کردی، به منزله وارد کردن ضربه ای به ایران و کشورهای عراق و سوریه است که ریاض آنها را به عنوان مشتری های شیعه می نگرد. اما نکته جالب تاثیر این اقدام بر ترکیه است که نشان می دهد همکاری های اخیر میان دو رقیب در سقوط حکومت اسد بی نتیجه بوده است.

تمام این موارد گزینه های زیادی را در اختیار کردها قرار می دهد. به این ترتیب اگر حمایت ایالات متحده را هم حساب کنیم، حداقل سه قدرت منطقه ای یا بین المللی وجود دارند که کردها می توانند روی حمایت آنها حساب کنند. همچنین چندین مورد قابل مذاکره برای آنها به وجود آمده است، تشکیل حزب دموکراتیک خلق در آنکارا و مشارکت حزب اتحادیه دموکراتیک و دولت کردی در اربیل در ائتلاف مبارزه با داعش.

اما همچنان چندین چالش پیش روی کردها وجود دارد. احزاب ناسیونالیست ترکی می توانند تشکیل دولت بعدی آنکارا را رقم بزنند. حمایت های خارجی از جانب عربستان و ایالات متحده –فارغ از حرف زدن و ژست گرفتن- بدون تضمین هستند و البته باید تهدید داعش را که هنوز وجود دارد حساب کنیم.

با وجود خطراتی که وجود دارد، این فرصت ارزشش را دارد. اقدام بعدی -چه ایجاد اتحاد باشد و چه به وجود آمدن شکاف- جناح های مختلف کرد می تواند انجام کاری باشد که موجب تاثیرگذاری بیشتر بر شانسی شود که برای ایجاد استقلال از آن برخوردارند؛ آن هم در منطقه ای که غرق مشکل است و این راهی برای نجات از آن است.