امید

عشق به حضرت مهدی موعود{عج}

امید

عشق به حضرت مهدی موعود{عج}

گزارش جدید آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درباره ایران منتشر شد



آژانس کیفیت خوب

آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در گزارش جدید خود بار دیگر تایید کرد که فعالیت‌های ایران در زمینه‌های مختلف از جمله غنی‌سازی و تحقیق و توسعه در چارچوب برجام ادامه دارد.

به گزارش حوزه سیاست خارجی خبرگزاری تسنیم، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در گزارش جدید خود درباره ایران بار دیگر تایید می کند که فعالیتهای هسته‌ای ایران در زمینه‌های مختلف از جمله غنی‌سازی، تحقیق و توسعه، بازطراحی راکتور آب سنگین اراک و تولید آب سنگین در چارچوب برجام ادامه دارد.

آژانس نیز بر اساس مقررات پادمان، اجرای موقت پروتکل و برجام به نظارت خود بر این فعالیت‌ها ادامه می‌دهد.

ترامپ؛ از ضرورت مذاکره با تهران تا لزوم بازنگری در برجام

سیاست رئیس‌جمهور جدید آمریکا در قبال ایران؛


شناسه خبر: 1235735 سرویس: بین الملل
ترامپ

رئیس‌جمهور برگزیده آمریکا بارها زبان به انتقاد از توافق هسته‌ای میان ایران و گروه ۱+۵ پرداخته و اعلام کرده که این توافق باید بار دیگر مورد مذاکره قرار گیرد. اما وی جزئیات بیشتری درباره موضعش در قبال توافق هسته‌ای ارائه نکرده است.

 دونالد ترامپ،‌ رئیس‌جمهور منتخب آمریکا، بارها از توافق هسته‌ای ایران انتقاد کرده و اعلام نموده که درباره آن بار دیگر مذاکره خواهد کرد. وی با تمام جنبه‌های این توافق،‌ شامل مدت زمان، لغو تحریم‌ها و رژیم بازرسی‌ها مخالفت کرده است.

ترامپ طی یک سخنرانی در مارس 2016، ایران را «بزرگترین حامی تروریسم در جهان»‌ خواهنده و وعده داد که به عنوان رئیس‌جمهور آمریکا با «تلاش‌های آن برای بی‌ثبات کردن و تفوق بر منطقه» مقابله خواهد کرد. وی البته به جزئیات بیشتری درباره برنامه‌هایش اشاره‌ای نکرد.

وی طی سخنانی در بهمن‌ماه سال گذشته گفته بود: «ما با ایران توافق کردیم، این بدترین توافقی بود که در تمام عمرم دیده‌ام، این [توافق] یک رسوایی بود. نه تنها یک رسوایی بلکه مایه شرمساری بود.»

اریک ترامپ، پسر ترامپ، در مصاحبه‌ای اعلام کرده بود که توافق هسته‌ای با تهران، یکی از مهمترین عواملی بود که باعث شد پدرش تصمیم بگیرد در انتخابات ریاست‌جمهوری شرکت کند. ترامپ اعتقاد داشت که دیپلمات‌های اوباما نتوانستند از مهارت‌های مذاکره که وی در کتابش با عنوان «ترامپ: هنر معامله» منتشر کرده بود، درس بگیرند.

البته علی‌رغم انتقادهایی که ترامپ در رقابت انتخاباتی‌اش متوجه ایران و برجام می‌کرد، وی در حقیقت در سال‌های گذشته حامی گفتگو با تهران بود. وی در دسامبر 2011، در مصاحبه‌ای با سی‌ان‌ان گفت: «ببینید، هیچ‌کس با ایران صحبت نمی‌کند. شاید، آنها یک امپراطوری شیطانی هستند، شاید آنها آدم‌های بدی باشند، اما هیچ کس با آنها گفتگو نمی‌کند.»

ترامپ اعلام کرده بود که حتی حاضر است با احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهور ایران که به گفته وی «دلیل خوبی» برای نفرت از آمریکا داشت،‌ مذاکره کند. ترامپ در مصاحبه با سی‌ان‌ان، ابراز نگرانی کرد که نبود مهارت‌های مذاکره‌ای لازم در اوباما ممکن است منجر به جنگ با ایران شود؛ جنگی که شاید اوباما فکر کند فرصتی برای انتخاب مجددش فراهم خواهد آورد.

بخش اعظمی از حمایت دونالد ترامپ از توافق با ایران را می‌توان در توئیتر وی یافت. وی در یک توئیت، گفته بود که دستیابی به توافق هسته‌ای ممکن است زیرا تهران می‌داند که واشنگتن می‌تواند «آنها را به عصر حجر بازگرداند.» بین سال‌های 2012 تا 2015، ترامپ به صورت مداوم در رسانه‌های اجتماعی به اوباما پیشنهاد می‌داد که در مذاکرات با ایران «خونسرد» بوده و «به آرامی حرکت کند.»

اما وقتی که ایران و گروه 1+5 توافق موقت هسته‌ای را در آذر 1392 منعقد کردند آن را «پوسیده»، «حماقت‌آمیز» و «یک توافق بد» خواند. ترامپ در سال 1395 و پس از انعقاد برجام، توافق هسته‌ای نهایی، نیز همین اظهارات را بیان داشت.

وی در مصاحبه‌ای که در آگوست 2015 با ان‌بی‌سی داشت اعلام کرد که این توافق «منجر به یک هولوکاست هسته‌ای» خواهد شد. وی همچنین در سخنرانی همایش جمهوری‌خواهان در سال گذشته نیز برجام را بدترین توافق در تاریخ آمریکا خوانده و اعلام کرده بود که تهران در مسیر دستیابی به بمب هسته‌ای قرار خواهد داشت.

هولی دیگرز می‌نویسد که ترامپ اعتقاد داشت استراتژی مذاکره اوباما باید شامل سخت کردن تحریم‌ها، جلوگیری از تجارت ایران و کره شمالی، اصرار بر آزادی آمریکایی‌های زندانی در ایران، آزاد نکردن دارایی‌های مسدود شده در آمریکا و در مجموع سخت‌گیری بیشتر باشد.

ترامپ در جولای 2015 به سی‌ان‌ان گفت: «ما باید تحریم‌ها را دو برابر و سه برابر کرده و وادارشان کنیم سراغ ما بیایند.»‌ وی در یک مصاحبه دیگر با نیویوک‌تایمز گفت: «ما باید تحریم‌ها را دو برابر کرده و به توافق بهتری می‌رسیدیم.» وی در کتاب اخیرش نیز اعلام کرده بود که هیچ اعتقادی به بند «بازگشت سریع»‌ تحریم‌ها در برجام ندارد.

با این حال، ترامپ در رقابت‌های تبلیغاتی درباره نوعی دیگر از توافق با ایران سخن گفت: «گفتن اینکه آن را پاره می‌کنیم بسیار سخت است.»‌ وی در مصاحبه سپتامبر 2015 با ام‌اس‌ان‌بی‌سی نیز گفت: «من عاشق این هستم که قراردادهای بد را بگیرم ... افراد کار را خراب می‌کنند و من این قراردادها را بهبود می‌بخشم. این یک نمونه بسیار خود از گرفتن یک قرارداد بد است. من چیزی را در این قرارداد خواهم یافت که شدیدا زیر نظر ما قرار داشته باشد، و فکر می‌کنم که آنها نخواهند توانست آن را انجام دهند، هر چه که باشد.»

وی در نشست کمیته روابط عمومی آمریکا و اسرائیل در مارس، اعلام کرد،‌ «اولویت اول من این است که توافق فاجعه‌بار با ایران را برچینم.»‌ وی سپس به نیویورک‌تایمز گفت: «خیلی خوب می‌شد که آنها قرارداد را چند باری نقض می‌کردند.»

ترامپ در سخنرانی‌های تبلیغاتی‌اش هم به شیوه مختص خودش و به صورت تلویحی به عادی‌سازی روابط با ایران می‌پردازد و پیشنهاد می‌دهد که 12 میلیارد سلاح به تهران بفروشد البته تسلیحاتی که اشکال فنی دارند، تا ایران دست به شکایت از آمریکا زده و وی بگوید: «آه، ببخشید، کار نمی‌کنند. وای، خیلی بد است.» وی در جای دیگری از اینکه ایران نمی‌تواند در آمریکا سرمایه‌گذاری کند، اظهار ناراحتی کرده و در برهه‌ای دیگر از فروش هواپیماهای مسافربری به ایران حمایت کرده بود.

کلی‌گویی‌ها و نحوه بیان ترامپ،‌ ارزیابی دقیق از آنچه که وی در آینده درباره ایران و توافق هسته‌ای ممکن است انجام بدهد را دچار مشکل می‌سازد. اما زیر سؤال بردن توافق هسته‌ای با توجه به اینکه کنگره آمریکا نیز اکنون زیر سیطره جمهوری‌خواهان قرار دارد، کار چندان سختی نخواهد بود و باید انتظار داشت که وی در آینده به نحوی به این موضوع بپردازد. البته وی از بکار بردن عباراتی چون پاره کردن توافق هسته‌‌ای اجتناب ورزیده و به نظر نمی‌رسد که به صورت علنی درصدد نقض مفاد این توافق باشد.

بازخوانی پرونده ۸ سال ریاست جمهوری اوباما


نگاهی به قول‌های انتخاباتی اوباما و بیشتر از همه شکوفایی داخلی و صلح خارجی نشان می‌دهد که وی در تحقق این قول‌ها ناکام نماند، بلکه دروغ گفت.
بازخوانی پرونده ۸ سال ریاست جمهوری اوباما
 روزنامه الاخبار نوشت: اوباما در عملی کردن قول‌هایش شکست نخورد بلکه دروغ گفت زیرا او در به راه انداختن جنگ های پنهانی و علنی از جرج بوش پیشی گرفت.

میراث بد اوباما برای جانشین خود

رئیس جمهور آمریکا در حالی در آستانه ترک کاخ سفید است که برای جانشین خود وضعیت بین المللی جدیدی را به ارث می گذارد که بسیار بدتر از میراثی است که از بوش به او رسید.

هشت سال پیش وقتی اوباما وارد کاخ سفید شد دو جنگ در عراق و افغانستان را از بوش به ارث برد آن هم در حالی که بوش به دلیل سیاست خارجی به ویژه در خصوص حمله به عراق با انتقادهای شدیدی روبه رو بود اما اوباما در آن زمان مانند یک ناجی ظاهر شد که آمریکا را از باتلاق عراق نجات می دهد حتی برخی او را ناجی دنیا از جنگ های آمریکا می دانستند.

از آن زمان تا امروز آمریکا راهبرد جدیدی را در پیش گرفته است که مبتنی بر به راه انداختن جنگ های نیابتی و سرنگونی نظام های حاکم در نقاط مختلف جهان است.

ایجاد هرج و مرج و ناآرامی، اصول سیاست خارجی آمریکا

در این شرایط می توان گفت که اوباما از همان نقطه‌ای که بوش پایان داد، آغاز کرد و حتی تکمیل کننده اقداماتی بود که بوش آغاز کرده بود و هرچند تحرکات هر یک از این دو با یکدیگر متفاوت بوده و شدت و ضعف داشت اما نقطه مشترک هر دو  ایجاد هرج و مرجی است که به نظر می رسد یکی از اصول سیاست خارجی آمریکا در دهه های گذشته بوده است.

با این همه اگر بپذیریم که اوباما تلاش کرد تفکری متفاوت از اندیشه های معمول سران قبلی کشورش را در پیش بگیرد باید بگوییم که تفاوت اقدامات و رویکردهای او در موارد زیر بود:

مهندسی کودتاها، استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین در بمباران نقاط مختلف ، توسعه شبکه پایگاههای نظامی آمریکا در 60 کشور دنیا از جمله 34 کشور آفریقایی، استفاده از وضع اقتصادی موجود در آمریکای لاتین برای تغییر نظام های حاکم آن، تحریک چین در دریای جنوبی چین، طولانی کردن جنگ در سوریه، شدت بخشیدن به جنگ در عراق و تخریب ارکان باقی مانده از دولت لیبی

آغاز جنگ‌های نیابانی و پنهانی آمریکا

اوباما سیاست خود را در سال 2009 با اعلام کاهش تعداد سربازان آمریکایی در عراق از یکصد و 60 هزار نفر به 50 هزار نفر به اجرا در آورد چند ماه بعد در سال 2010 برنده جایزه صلح شد و همزمان با آن هواپیماهای بدون سرنشین آمریکا حملات هوایی را انجام دادند که تعداد آن بیشتر از حملات مشابه در زمان بوش بود که حاصل آن کشته شدن بیش از 900 غیر نظامی و حدود دو هزار مسلح بود که بیشتر در افغانستان رخ داد و البته این آماری است که انجمن های غیردولتی اعلام کردند، حال آنکه آمریکا اعتراف کرد که فقط یکصد و 16 غیرنظامی در اثر این حملات جان باختند.

اعزام کماندوهای آمریکایی به نقاط مختلف دنیا

اوباما این سیاست را در چهار سال نخست ریاست جمهوری ادامه داد و جنگ های پنهانی را در نقاط مختلف به راه انداخت که بخشی از آن شامل اعزام نیروهای کماندو به اکثر کشورهای جهان به منظور انجام ماموریت های پنهانی بود که تعداد این موارد در پایان سال 2011 از یکصد و 20 مورد نیز فراتر رفت.

معروف ترین نمونه این سیاست آمریکا کشته شدن اسامه بن لادن سرکرده القاعده آن هم همزمان با آغاز ناآرامی ها در سوریه بود.

کشته شدن بن لادن نمونه جنگ ها و اقدامات غیر مستقیم اوباما در دور اول ریاست جمهوری او بود که در پهنه گسترده‌ای شامل افغانستان، عراق، یمن، سومالی و پاکستان امتداد یافت و افزایش 60 درصدی در مقایسه با زمان بوش را به ثبت رساند.

تبلیغات خروج سربازان آمریکا از عراق و افغانستان

در آن زمان رسانه های آمریکا و جهان سروصدای زیادی در مورد خروج سربازان آمریکا از عراق و تلاش برای کاهش تعداد آنان در افغانستان به راه انداخته بودند و همین راهبرد پشتوانه ای برای انتخاب مجدد اوباما در سال 2012 را تامین کرد.

مرحله دوم جنگ‌های آمریکا در زمان اوباما

دیپلماسی جنگ که اوباما در پیش گرفته بود در سال 2012 و در پرتو خیزش مردمی موسوم به بهار عربی با شدت زیادی همراه شد به گونه ای که سیاست آمریکا در حمایت از این انقلاب ها نمود یافت آن هم فقط برای تحقق یک هدف: ایجاد آشوب و هرج و مرج.

از جمله نتایج غیرمستقیم این سیاست ناتوانی در برقراری توازن بین منافع آمریکا و شرایط موجود در کشوری مانند مصر بود و نتایج مستقیم آن نیز در شدت بخشیدن جنگ در سوریه و عراق از طریق حملات هوایی به رهبری آمریکا تحت عنوان ائتلاف بین المللی نمود یافت به اضافه اینکه واشنگتن از گروههای مسلح در سوریه حمایت کرد.

با اینهمه ناکامی آمریکا در سوریه تصویر کوچکی از شکستی بزرگ تر در سطح خاورمیانه و شمال آقریقا و نیز جنوب آسیا است زیرا آمریکا دهها میلیارد دلار برای این جنگ ها و آموزش نیروهای امنیتی هزینه کرد اما به نوشته نیویورک تایمز فقط در موارد بسیار نادر توانست جنگجویان داخلی را به نیروهای ارتشی کارآمد تبدیل کند.

از طرف دیگر اوباما تلاش کرد بین حساب سود و زیان نوعی توازن برقرار کند از همین رو با ایران به توافق هسته‌ای دست یافت تا آبروی خود را حفظ کند و در برخی موارد اسرائیل و عربستان را با لحنی تند خطاب قرار داد تا جایی که ریاض را منبع افراط گرایی برشمرد اما سپس کوشید رضایت آنان را جلب کند از جمله اینکه بزرگترین کمک نظامی در طول تاریخ روابط آمریکا و اسرائیل را در اختیار اسرائیل قرار داد به اضافه اینکه عربستان نیز یک معامله تسلیحاتی به ارزش 115 میلیارد دلار با آمریکا منعقد کرد و در برابر جنایت های ریاض در یمن نیز سکوت اختیار کرد.

ترامپ: پس از این، رئیس جمهور همه آمریکایی‌ها هستم/ ما مدیون خدمات خانم کلینتون هستیم


رئیس جمهور جدید آمریکا در ستاد مرکزی انتخاباتی خود، از طرفدارانش تشکر کرد.
 دونالد ترامپ پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، سخنرانی کرد.

شبکه تلویزیونی فاکس نیوز، در پی اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری آمریکا دونالد ترامپ جمهوری خواه وارد ستاد مرکزی انتخاباتی خود در نیویورک شد. 

وی که در میان تدابیر شدید امنیتی وارد این مکان شده بود در پشت تریبون قرار گرفت و سخنرانی کرد. ترامپ از طرفدارانش تشکر کرد.

رئیس جمهور جدید آمریکا گفت «همین چند دقیقه پیش هیلاری کلینتون با بنده تماس گرفت و پیروزی مان را به ما تبریک گفت. بنده نیز به او و خانواده اش تبریک گفتم به علت کارهای بسیار زیادی که در این رقابت انتخاباتی انجام داد. او بسیار تلاش کرد.»


ترامپ گفت: از همه آمریکایی‌ها می‌خواهم با هم برای مصلحت ملت بزرگ آمریکا تلاش کنیم. از این به بعد، رئیس جمهور همه آمریکایی‌ها خواهم بود. همه به من تبریک گفتند.

وی گفت: ما توانمندی‌های زیادی داریم و موفقیت‌های خوبی به همراه هم کسب خواهیم کرد. برای اصلاح کشور و ایجاد فرصتهای شغلی برای میلیون‌ها نفر تلاش خواهیم کرد. زیرساخت‌های آمریکا را احیا خواهیم کرد تا امریکا در جهان از این نظر اول شود. برای کمک به کهنه سربازان و استفاده از تجارب آنها تلاش خواهیم کرد. برای دو برابر شدن رشد اقتصادی و برقراری روابط خوب با همه کشورها تلاش خواهیم کرد.

رئیس جمهور جدید آمریکا گفت: مصلحت آمریکا را در اولویت قرار می دهیم و برای رسیدن به نگاه مشترک با کشورهای جهان تلاش خواهیم کرد. به کمک همه آمریکایی ها از همه ادیان، وحدت کشور را باز خواهیم گرداند.

ترامپ در سخنرانی خود به مناسبت پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا اعلام کرد این کشور مدیون خدمات خانم کلینتون است.

وی تصریح کرد: هیلاری برای مدت طولانی به سختی تلاش کرد. ما به او به علت خدمات و کارهای زیادی که برای کشورمان انجام داده است مدیون هستیم. من این سخن را صمیمانه عرض می کنم. حالا زمان آن فرارسیده است که آمریکا، اختلاف‌ها را کنار بگذارد. به همه جمهوری خواهان و همه دموکراتها و افراد مستقل در سراسر آمریکا می گویم که حالا زمان آن است که در قالب یک ملت واحد با هم متحد شویم. حالا زمان این کار است.»

پیروزِ انتخابات ریاست جمهوری آمریکا روز چهارشنبه متعهد شد روابطی صادقانه با دیگر کشورها داشته باشد.

ترامپ در ادامه تصریح کرد: «من کل زندگی‌ام را در فضای کسب و کار بوده ام و از توانمندی های استفاده نشده افراد در اجرای پروژه ها در سراسر جهان استفاده کرده ام. حالا هم می خواهم همین کار را برای کشورمان انجام بدهم. من می خواهم از توانمندی های عظیم بالقوه استفاده کنم. من کشورم را به خوبی می شناسم و می دانم که توانمندی های بالقوه عظیمی در کشور وجود دارد. انجام دادن این کار، زیبا خواهد بود. همه آمریکایی ها این فرصت را خواهند داشت تا توانمندی های بالقوه خود را شکوفا کنند. زنان و مردان فراموش شده دراین کشور، دیگر فراموش شده نخواهند بود.»

"رأی الکترال" چیست؟


وب‌سایت اینتراَکتیو در گزارشی به توضیح روند انتخاباتی آمریکا و وظیفه مجمع گزینندگان پرداخت.
وب‌سایت اینتراَکتیو: آنچه باید از مجمع گزینندگان آمریکا بدانیم
وب‌سایت اینتراَکتیو در گزارشی خطاب به مردم آمریکا نوشت: رأی شما به هیچ وجه مهم نیست و این دقیقاً همان چیزی است که بنیانگذاران آمریکا برایش برنامه‌ریزی کرده‌اند. تقریباً هر روز رأی‌دهندگان جملاتی درباره میزان اهمیت رأی خود در تعیین سرنوشت کشورشان می‌شنوند؛ اما حقیقت این است که مردم آمریکا رئیس‌جمهور کشورشان را انتخاب نمی‌کنند، بلکه نمایندگان آنها در مجمع گزینندگان این وظیفه را بر عهده دارند. بنیانگذاران آمریکا یک دموکراسی غیرمستقیم را انتخاب کرده‌اند به همین دلیل روند انتخاب رئیس‌جمهور این کشور به شکل کنونی است.

مجمع گزینندگان یا «الکترال کالج» چیست و چگونه کار می‌کند؟

روند انتخاب رئیس‌جمهور و معاون وی در ماده دوم قانون اساسی آمریکا مشخص شده است. مجمع گزینندگان به نوعی براساس رأی مردم و رأی کنگره رئیس‌جمهور را انتخاب می‌کند. مجمع گزینندگان به طور کل 538 رأی دارد که اگر شخصی موفق به گرفتن 270 رأی شود، در انتخابات پیروز می‌شود.

یکی از کارکنان دفتر ملی بایگانی و مدارک آمریکا در این خصوص می‌گوید: «این ایالت‌ها هستند که رئیس‌جمهور را انتخاب می‌کنند، نه عموم مردم.»

تعداد الکترال‌های هر ایالت در مجمع گزینندگان به تعداد نماینده‌های آن ایالت در کنگره بستگی دارد. ایالت‌هایی که کمترین نماینده را دارند فقط سه گزیننده (الکترال) در مجمع دارند و ایالت‌هایی مانند کالیفرنیا که بیشترین تعداد نماینده را دارند، 55 گزیننده در مجمع دارند. برای مثال تگزاس 33 نماینده و دو سناتور دارد، پس 38 رأی الکترال به آن اختصاص می‌گیرد. با تغییر جمعیت ایالت‌ها، تعداد الکترال‌ها نیز تغییر می‌کند.

اعضای مجمع گزینندگان چه کسانی هستند؟

اعضای این مجمع از میان شهروندان که معمولاً شامل اعضای احزاب، خیرین یا فعالانی که در کنوانسیون‌های ایالتی انتخاب‌می‌شوند، برگزیده می‌شوند. قوانین اندکی برای تعیین افرادی که می‌توانند وارد مجمع گزینندگان شوند، وجود دارد. ورود سناتورها، اعضای کنگره، دیگر نمایندگان منتخب و مخالفان و دشمنان دولت آمریکا به مجمع گزینندگان ممنوع است. برای مثال هر نامزد انتخاباتی مانند کلینتون، ترامپ یا نامزدهای دیگر احزاب دارای 38 رأی الکترال در ایالت تگزاس است.

مجمع گزینندگان به چه شکل عمل می‌کند؟

بخش نخست آشنا و ساده است. رأی دهندگان به محل رأی‌گیری می‌روند، رأی خود را به صندوق می‌اندازند، یک برچسب را برمی‌دارند و راهی منزل خود می‌شوند. اما پر کردن بیضیِ کنار نام کاندیدای مورد نظر، پایان کار نیست. مردم در انتخابات عمومی برای مشخص شدن سهمیه الکترال یک حزب رأی می‌دهند. مردم در واقع کسانی را که قرار است از طرف آنها در واشینگتن رأی‌بدهند، انتخاب می‌کنند.

موضوع این است: انتخابات معمولا تا اواسط دسامبر طول می‌کشد. کسی که موفق به کسب رأی مردم م‌شود، در واقع برنده تمام رأی‌های الکترال است. اعضای مجمع موظف هستند مطابق با خواسته مردم رأی دهند. 

پس از اینکه رأی‌دهندگان در هشتم نوامبر رأی خود را به صندوق می‌اندازند، فرماندار فهرستی از تمام نامزدهای انتخاباتی و گزینندگان آنها فراهم می‌کند. این سند، نامزد پیروز در هر ایالت را مشخص می‌کند و نشان می‌دهد چه کسانی نماینده هر ایالت در مجمع گزینندگان خواهند بود. سپس این فهرست به کنگره و دفتر آرشیو ملی فرستاده و به عنوان یکی از اسناد رسمی انتخابات ثبت می‌شود.

در انتخابات سال جاری آمریکا، اعضای مجمع گزینندگان هر ایالت در مجلس ایالت خود جلسه رسمی تشکیل می‌دهند و رأی خود را برای انتخاب رئیس‌جمهور و معاون وی به صندوق می‌اندازند. رأی این افراد نیز ثبت می‌شود و  به کنگره و آرشیو ملی ارسال می‌شود. کنگره ششم ژانویه  یک جلسه رسمی به منظور شمارش آرای اعضای مجمع گزینندگان تشکیل می‌دهد. پس از آن معاون رئیس‌جمهور آمریکا پیروز انتخابات و معاون وی را اعلام می‌کند.