دستیار رئیسجمهور روسیه اعلام کرد که تحویل سامانه نوسازیشده دفاع موشکی اســ300 به ایران امسال آغاز میشود.
به گزارش پارس به نقل از تسنیم، "ولادمیر کوژین" دستیار رئیس جمهور روسیه روز چهارشنبه تأیید کرد مسکو امسال تحویل سامانههای نوسازی شده دفاعی اس300 را به تهران آغاز خواهد کرد.
خبرگزاری اینترفاکس روسیه به نقل از ولادیمیر کوژین اعلام کرد: «توافق امضا شده است. امیدوارم قسمتهایی از این سامانه امسال در اختیار ایران قرار گیرد و بخشی نیز سال آینده تحویل داده شود».
مسکو و تهران سال 2007 یک قرارداد 800 میلیون دلاری برای واگذاری پنج سامانه اس300 به ایران امضا کردند.
در سپتامبر سال 2010 دیمیتری مدودف رئیس جمهور وقت روسیه با استناد به یک قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل که عرضه سلاحهای متعارف را به ایران ممنوع میکرد، این قرارداد را فسخ کرد.
ایران در واکنش به این اقدام از روسیه به دیوان داوری بین المللی در ژنو شکایت کرد و خواستار دریافت چهار میلیارد دلار غرامت شد.
در پی حصول توافق هستهای میان ایران و شش کشور قدرتمند جهان از جمله روسیه، ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه اوایل آوریل امسال فرمانی صادر کرد که بر اساس آن ممنوعیت فروش سامانه موشکی ضدهوایی اس300 به ایران لغو میشود
.
به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو، حمید رسایی نماینده مردم تهران درمجلس شورای اسلامی در صفحه شخصی اینستاگرامش به تحلیل «زبان بدن» پوتین در دیدارهای مختلفش پرداخت.
وی شب گذشته در این باره نوشت: از روز گذشته که تصاویر و فیلم دیدار ولادیمیر پوتین با رهبر معظم انقلاب را دیدم، یکی از نکاتی که توجه ام را جلب کرد، نه فقط رفتن مستقیم او از فرودگاه به بیت رهبری یا دیدار دو ساعته با ایشان و هدیه معنی داری که به همراه آورده بود یا مطالبی که بین ایشان و رهبر معظم انقلاب رد و بدل شده است و هنوز بخشی از آن به طور رسمی منتشر نشده است، بلکه "زبان بدن" این میهمان بود.
به نظرم جمله کلیدی رهبر معظم انقلاب که فرمودند ما به آمریکایی ها اعتمادی نداریم و در غیر از موضوع هستهای _ که دلایل خاص خود را دارد _ در هیچ موضوع دیگری با آنها مذاکره دوجانبه نخواهیم داشت، پاسخ محکمی بود به برخی منتقدان روسی ائتلاف روسیه و ایران و اطمینان خاطر دادن به پوتین بود که بداند، دولت ایران هم خارج از این چارچوب عمل نخواهند کرد.
همچنین پوتین هم تاکید کرد که روسیه متعهد است بر خلاف برخی ها به شرکایش از پشت خنجر نزد و هرگز بر ضد دوستانش در پشت پرده اقدامی نکند. این جمله وی نیز پاسخی بود به برخی منتقدین داخلی روسیه در کشور ما که می گویند روسیه قابل اعتماد نیست و نباید در موضوع سوریه با او ائتلاف کرد.
اما از اینها که بگذریم، نکته مهم و قابل تأمل که برای من جالب بود، نحوه نشستن رییس جمهور روسیه در برابر رهبر انقلاب یا به عبارتی، "زبان بدن" پوتین در این دیدار بود. امروز که این تصویر مقایسه ای را دیدم، نحوه نشستن پوتین در برابر روسای برخی از قدرتهای پر سر و صدای دنیا، حکایت از به رخ کشیدن غرور و قدرتش به طرف مقابل دارد درحالی است که برخلاف آن دیدارها، نحوه نشستن او در برابر امام خامنه ای نه تنها حکایت از آن رفتار نمی کند، بلکه نشان از برتری و تسلط معنوی ایشان بر رییس جمهور روسیه دارد.
دوستان عزیز،، دنیا در آستانه یک تغییر و تحول جدی است. خدا را شاکریم که به برکت امام (ره) و شهداء و مقاومت ملت نجیب ایران، آنقدر عزت به این نظام و رهبری آن داده است که پس از گذشت سی و شش سال، یکی از پرقدرت ترین کشورهای باقی مانده از نظام کمونیستی، به رهبری نظام اسلامی قرآن هدیه می دهد و در برابر او بدون تکبر می نشیند و وقتی رهبر انقلاب از خستگی سفرش به ایران می پرسد، پوتین پاسخ می دهد، خسته بودم اما با دیدن شما خستگی ام رفع شد!
جان ناقابل ما به فدای این نظام و رهبری باد.
به گزارش مشرق، علیاکبر ولایتی مشاور رهبر انقلاب در امور بینالملل در مصاحبهای به بیان ناگفتههای دیدار دیروز پوتین و رهبر انقلاب پراخته است:
همانطور که در خبرها آمده بود، آقای پوتین بهمحض رسیدن به ایران، مستقیماً از فرودگاه به دیدار رهبر انقلاب آمدند. این اقدام ایشان را چطور ارزیابی میکنید؟
این اقدامی که آقای پوتین انجام دادند، یعنی بهمحض اینکه وارد کشور شدند به دیدار رهبر انقلاب آمدند، براساس قرار و خواستهی قبلی خود ایشان بود. خود ایشان خواسته بودند یکراست به دیدار مقام معظم رهبری بروند. میدانید که در عرف دیپلماتیک، میزبان براساس خواست میهمان عمل میکند. بنابراین میهمان جمهوری اسلامی، یعنی آقای پوتین، خواست خودش این بود که اولین اقدامی که در ایران انجام میدهد، دیدار با مقام معظم رهبری باشد و بعد از آن برای شرکت در اجلاس برود.
این اقدام از طرف ایشان، دارای معنا و مفهوم بسیار مهمی است. در حقیقت، قبل از اینکه حتی تشریفات خاص استقبال انجام شود، ایشان به این کار اقدام کردند و خواستند هم به جمهوری اسلامی ایران و هم به دنیا و محافل بینالمللی نشان بدهند که اولاً این سفر برایشان چه اهمیتی دارد و ثانیاً برای کدام بخش از سفر اهمیت بیشتری قائل هستند که همان دیدار با مقام معظم رهبری بود.
این ملاقات نزدیک به دو ساعت طول کشید و در آن مطالبی بسیار مهم و استراتژیک، هم دربارهی روابط دوجانبه و هم در زمینهی مسائل منطقهای و همکاریهای بینالمللی، مورد بحث قرار گرفت. بنابراین، این دیدار یک ملاقات تشریفاتی و صرفاً برای احترام به مقام معظم رهبری نبود، بلکه ملاقاتی جدی در سطح بالاترین مقامات دو کشور محسوب میشد. ضمن اینکه دورهی اقامت ایشان در ایران بسیار کوتاه بود. بنابراین مدتزمان حضور در ایران را باید صرف گفتوگوهای کاری میکردند. حال در این بین، بهترین زمان کاری خود، یعنی ساعات ابتدایی حضور در ایران را به ملاقات با رهبر انقلاب اختصاص دادند. این نشان از اهمیت این دیدار برای آقای پوتین دارد.
از طرفی دیگر، من اگر بخواهم در یک جمله، این ملاقات را توصیف کنم، باید بگویم که این دیدار، دیداری کاملاً صمیمی و درعینحال راهبردی و صریح بود. از این زاویه شاید بتوان گفت در تاریخ جمهوری اسلامی ایران در طول این ۳۷ سالی که از انقلاب میگذرد، ملاقاتی با این کیفیت و با این اهمیت و با این محتوا، بنده سراغ ندارم. در واقع بنده در طول شانزده سالی که در وزارت خارجه بودم و در طول این حدود هجده سالی که بعد از وزارت خارجه توفیق داشتهام بهعنوان مشاور مقام معظم رهبری خدمت کنم (یعنی قریب ۳۴ سال که در حوزهی سیاست خارجی کار میکنم)، در مقایسه با بقیهی اقداماتی که در حوزهی سیاست خارجی شده است، ملاقاتی با این اهمیت، با توجه به نوع برخورد و شروع دیدار و مدت طولانی اختصاصیافته به مذاکره و همچنین مطالب متنوع و بسیار مهم و راهبردی که بین ایشان و مقام معظم رهبری ردوبدل شد، سراغ ندارم.
محورهایی که در این دیدار مورد بحث قرار گرفت چه بود؟
در این دیدار، هم راجعبه روابط دوجانبه صحبت شد و هم راجعبه مسائل منطقهای و بینالمللی. در حوزهی روابط دوجانبه، ایشان بهصراحت اعلام کرد که هیچ محدودیتی برای روابط دوجانبه قائل نیست و در انواع همکاریهای دوجانبه در حوزههای علمی، تکنولوژی و فناوریهای فضایی و امور پیشرفتهی صنعتی، تمایل به همکاری با ایران دارد و هیچگونه محدودیتی در این زمینه نمیبیند.
در رابطه با همکاریهای منطقهای نیز به تصریح آقای پوتین، منافع مشترک زیادی بین دو کشور وجود دارد و این منافع مشترک متعددی که دو کشور دارند، اقتضا میکند که هر روز بیش از گذشته، همکاریها گسترش یابند. دربارهی مسئلهی سوریه نیز آقای پوتین تأکید داشتند که هیچ نوع موافقتی با دیگر کشورهایی که در گفتوگوهای وین شرکت میکنند، بدون هماهنگی با ایران، صورت نخواهد گرفت. نکتهی بعدی که در این دیدار، هم مقام معظم رهبری و هم آقای پوتین بر آن تأکید کردند، این بود که از هیچ راهحلی که مورد رضایت دولت سوریه نباشد، تبعیت نخواهند کرد.
همچنین دربارهی وضعیت کشورهایی چون عراق نیز بحثهایی صورت گرفت و حتی در زمینهی مسائل بینالمللی و قسمتهایی مانند شمال آفریقا یا آسیای مرکزی و امثالهم نیز بحثها و تبادلنظرهای قابل توجهی ردوبدل شد. به همین علت، از نظر من، این دیدار تقریباً یکی از مهمترین اتفاقاتی بود که در حوزهی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران تا به حال رخ داده است.
از نظر جنابعالی، دیدار آقای پوتین با رهبر انقلاب چه تأثیری بر محور مقاومت و ائتلاف جدیدی که برای مبارزه با تروریستها در سوریه شکل گرفته است، میگذارد؟
برداشت بنده این است که این در حقیقت یک «نقطهی عطف» در ابتدای راه روابط دو کشور است. اینگونه میتوان گفت که روابط دو کشور وارد رابطهی راهبردی شده است. البته از اواخر مذاکرات هستهای، همکاریهای روسیه با ایران بیشتر شده بود. حال همکاریهای جدید منطقهای در سوریه و همینطور سایر مناطق غرب آسیا، حکایت از این دارد که ما در آغاز یک ارتباط راهبردی با کشور روسیه هستیم؛ ارتباطی که در یک سوی آن، ایران بهعنوان قدرت اول منطقه قرار دارد و در سوی دیگر آن، روسیه بهعنوان یک ابرقدرت نظامی و قدرت مهم تأثیرگذار بینالمللی که عضویت در شورای امنیت هم دارد، قرار گرفته است.
در این دیدار، آقای پوتین ایران را متحد مطمئن و قابل تکیه در منطقه و جهان برشمرد. به نظر شما چرا چنین تعریفی ارائه شد؟
همانطور که عرض کردم، ما منافع مشترک متعدد راهبردی با هم داریم. آیندهی جمهوری اسلامی ایران و روسیه در ابعاد مختلف به یکدیگر گره خوردهاند یا در حال گره خوردن هستند. آسیای مرکزی، قفقاز، آسیای غربی، منطقهی سوریه، فلسطین، عراق، یمن، شمال آفریقا، دریای خزر، دریای سیاه، مدیترانه، خلیج فارس، اقیانوس هند و امثالهم، مناطق و موضوعاتی هستند که هم ما و هم روسیه، منافع حیاتی در آنها داریم. میدانید که در آسیا چهار قدرت بزرگ داریم: روسیه، چین، ایران و هند. پیشبینی بنده این است که در آیندهای نهچندان دور، این چهار کشور روابط راهبردی بیشتری با یکدیگر خواهند داشت؛ بهخصوص در جاهایی مثل پیمان شانگهای یا گروه بریکس، این همکاریها میتواند تجلی عینی و بیشتری پیدا کند.
این همکاریها میتواند بین کشورهای صادرکنندهی گاز یا به تعبیر امروز، «اوپک گازی» نیز گسترش باید. میدانید که ایدهی اوپک گازی نیز برای اولینبار توسط مقام معظم رهبری در ملاقات قبلی ایشان با آقای پوتین مطرح شد. در آن دیدار که آقای پوتین برای اجلاس دریای خزر به ایران آمده بود و اولین ملاقاتش با مقام معظم رهبری بود، حضرت آقا فرمودند خوب است که این کشورهای دارنده و صادرکنندهی گاز، یک اوپک گازی داشته باشند. امروز خوشحالیم از اینکه این دیدگاه استراتژیک مقام معظم رهبری عملی شده است.
رهبر انقلاب در این دیدار اشاره کردند که آمریکاییها از دیپلماسی غیرشرافتمندانه پیروی میکنند. مصادیق این دیپلماسی غیرشرافتمندانه چیست؟
دیپلماسی غیرشرافتمندانه یعنی اینکه قراری میگذارند و به آن قرار، عمل نمیکنند. در ظاهر چیزی میگویند و در باطن بهگونهای دیگر عمل میکنند. نمونهاش همین قضایای مربوط به مسئلهی هستهای و برداشته شدن تحریمهاست. از یک طرف میگویند ایران اگر به تعهداتش عمل کند (که تاکنون عمل کرده و هیچ کاری خلاف مقررات بینالمللی انجام نداده است)، تحریمها برداشته میشود و از طرف دیگر، هر روز به بهانهای، تحریم دیگری را اضافه میکنند. علاوه بر این، در ایجاد مزاحمت برای جمهوری اسلامی ایران، چه به بهانهی دروغین حقوق بشر و چه به بهانهی کمک به تروریسم، فروگذار نمیکنند. آنها خودشان تروریستپرورند و بااینحال، جمهوری اسلامی ایران را که به حزبالله لبنان برای دفاع از مردم این کشور یا به فلسطین برای حمایت از آزادی سرزمینهای اشغالی کمک میکند، متهم به حمایت از تروریسم میکنند.
موضوع هدیهای که آقای پوتین برای آقا آوردند نیز خیلی مورد توجه رسانهها قرار گرفت. ماجرا از چه قرار بود؟
یک جلد کلامالله مجید، که از نسخههای قدیمی قرآن در روسیه بود، هدیهی ویژهی آقای پوتین به رهبر انقلاب بود. فارغ از اینکه خصوصیات این نسخه از قرآن چیست، به نظر من نکتهی مهم این است که رئیسجمهور کشوری که اکثریتش مسیحی ارتدکس هستند (البته دین دوم روسیه همان اسلام است)، برای مقام معظم رهبری کتاب مقدس مسلمانان، یعنی قرآن کریم را بهعنوان هدیه آورده است. این خود بهنوعی اظهار علاقه و نشاندهندهی سطح دوستی ایشان با رهبر انقلاب و جمهوری اسلامی ایران است.